Artykuły na portalach

Taksyfolina VS. COVID-19

Dodaj komentarz

Obiecujące badania nad taksyfoliną w kierunku koronawirusa

Zespół ze Szwajcarskiego Wydziału Nauk Farmaceutycznych z Uniwersytetu w Bazylei pod przewodnictwem André Fischer, Manuel Sellner, Santhosh Neranjan, Markus A. Lill, Martin Smieško  udostępnił bezpłatnie opracowanie badania, które jak do tej pory stanowi najobszerniejsze przesiewowe obliczenie w kierunku SARS. Spośród 687 milionów związków rozpoczęli poszukiwanie substancji, które byłyby w stanie zahamować proteazę SARS- CoV-2. (Proteazy odgrywają istotną rolę w wielu procesach, takich jak: zapłodnienie, trawienie, wzrost, dojrzewanie, starzenie się, a nawet śmierć organizmu. Enzymy te regulują liczne procesy fizjologiczne poprzez kontrolę aktywacji, syntezy oraz degradacji białek. Pełnią również istotną funkcję w replikacji oraz rozprzestrzenianiu się wirusów, bakterii oraz parazytów. Odpowiedzialne są za efektywną transmisję choroby wywoływanej przez te patogeny).

Korzystając z metod wspomaganych komputerowo, naukowcy z Bazylei przetestowali w ciągu ostatnich kilku tygodni dziesiątki milionów substancji, aby ustalić, czy wiążą się one z najważniejszą proteazą SARS-CoV-2. Grupa badawcza postanowiła natychmiast udostępnić swoje wyniki opinii publicznej jako otwarte źródło w związku z obecną sytuacją kryzysową. Z publikacją zapoznano się ponad 3000 razy w ciągu pierwszych 48 godzin. Naukowcy mają nadzieję, że inne grupy badawcze podejmą swoje sugestie, przetestują je na wirusie i rozpoczną dalsze badania.

Do tej pory nie są dostępne żadne konkretne leki ani szczepionki do leczenia SARS-CoV-2, pomimo jego bliskiego związku z wirusem SARS-CoV-1, który spowodował podobną epidemię w 2003 r. W związku z tym istnieje pilna potrzeba opracowania specyficznych leków przeciwwirusowych do pokonania SARS-CoV-2.

Aby znaleźć nowe inhibitory, przeszukano elektroniczną bibliotekę związków zawierającą ponad 687 milionów związków pod kątem wiązania struktury krystalicznej głównej proteazy SARS-CoV-2. Przesiewanie tak dużej przestrzeni chemicznej w kierunku inhibitorów proteazy SARS-CoV-2 nie było wcześniej podejmowane. Po sprawdzeniu kształtu zastosowano dwa protokoły dokowania, a następnie oznaczono istotne farmakokinetycznie deskryptory molekularne w celu zawężenia początkowych trafień w celu potwierdzenia stabilności zadokowanych trybów wiązania i pełnego oszacowania energii wiązania ligandu. Wyodrębniono listę 11 związków. Wśród nich znalazła się taksyfolina. Według naukowców substancja z modrzewia taksyfolina, może również hamować główną proteazę koronawirusa.

Taksyfolina jest flawonoidem występującym w modrzewiu. Niezwykłe jest to, że Taksyfolina ma 7 wiązań wodorowych, co było największą liczbą substancji czynnych wybranych przez Szwajcarski Uniwersytet w Bazylei. Im więcej wiązań wodorowych, tym szersze sprzęganie. Liczba wiązań wodorowych jest kluczowym czynnikiem. Mówiąc dokładniej, atomy wodoru mają silnie dodatnio naładowane ładunki częściowe. Ten rodzaj ładunku częściowego odpowiada za to, że atom wodoru może połączyć się z sąsiednią cząsteczką poprzez przyłączenie do pojedynczej pary elektronów (ładunek ujemny). Innymi słowy, połączenie taksyfoliny z główną proteazą SARS-CoV-2 blokuje ją, a tym samym zatrzymuje lub nie powoduje namnażania wirusa.

Taksyfolina z modrzewia jest substancją roślinną wolną od działań niepożądanych, nie wykazująca toksyczności. Została zatwierdzona przez EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności) jako środek bezpieczny dla ludzi. Wykorzystywana jest w suplementach diety i przeznaczona do codziennej suplementacji. Ma również działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Eksperymenty in vivo z taksyfoliną wykazały także aktywność przeciwko innym wirusom, takim jak wirus Coxsackie B4. Wirusy te powodują głównie przeziębienia, wirusowe zapalenie opon mózgowych i zapalenie mięśnia sercowego.

Oryginalna wersja opracowania w języku angielskim dostępna jest tutaj :

https://chemrxiv.org/articles/Inhibitors_for_Novel_Coronavirus_Protease_Identified_by_Virtual_Screening_of_687_Million_Compounds/11923239/1

Powyższe informacje zostały zebrane z portalu zrzeszającego badaczy i specjalistów z całego świata zajmującymi się badaniami naukowymi, w którym znajdują się tysiące opracowań na temat odkryć związanych ze zdrowiem fizycznym i psychicznym oraz wykorzystywanych technologii do ochrony życia i zdrowia.

Uwaga!

Prezentowane badania naukowe nie są poradami medycznymi, lekarskimi czy farmaceutycznymi. Treści zamieszczone na stronie internetowej www.dihydroquercetin.pl  mają wyłącznie charakter informacyjny, nie mogą być traktowane jako forma konsultacji medycznej i nie mogą zastąpić konsultacji lekarza, do którego należy ostateczna decyzja o sposobie i zakresie stosowanego leczenia.


Artykuły na portalach

ARABINOGALAKTAN- Błonnik z Modrzewia Dahurskiego

Dodaj komentarz

Arabinogalaktan

Jest mało opisywanym składnikiem drzew iglastych ale bardzo często wykorzystywanym w żywności i farmacji. Jest polisacharydem, dobrze rozpuszczalnym w wodzie i w niezmienionej postaci przechodzi do jelita, gdzie zostaje sfermentowany.

Arabinogalaktan pozyskiwany jest z modrzewia dahurskiego i jest bogatym w błonnik kompleks węglowodanów, który według lekarzy może chronić przed powszechnymi i niezbyt częstymi infekcjami. Uważa się, że stymuluje układ odpornościowy poprzez zwiększenie ilości bakterii probiotycznych w jelitach podczas fermentacji. Z przyczyn nie do końca poznanych, działanie to powoduje gwałtowny wzrost przeciwciał obronnych, w tym immunoglobuliny G (IgG), a także białek zapalnych, takich jak czynnik martwicy nowotworów (TNF). Modrzew dahurski rośnie na dalekiej Syberii i w rejonie Amur. Swoją popularność z uwagi na właściwości stabilizujące i środek zagęszczające zyskał nie tylko w Rosji ale również w Europie i Stanach Zjednoczonych.

Oprócz poprawy trawienia niektórzy uważają, że modrzewiowy arabinogalaktan zapobiega lub wspiera leczenie przeziębień, infekcji (w tym ucha), grypy, zapalenia płuc a więc ma właściwości immunostymulujące. Dodatkowo wykazuje korzystny wpływ na układ pokarmowy, w szczególności pracę jelit.

Przeziębienie

Arabinogalaktan modrzewiowy był używany nie tylko w Azji ale  również od stuleci w kulturach Indian amerykańskich jako środek obrony przed przeziębieniem.  Badanie, które zostało opudlikowane w  Current Medical Reseach and Opinion opisuje badanie, które przeprowadzono w zimnym sezonie 2010/2011 ze 199 zdrowymi ochotnikami, którzy zgłosili co najmniej trzy infekcje górnych dróg oddechowych w poprzednim roku. Uczestnikom podano losowo 4,5 grama (g) preparatu arabinogalaktanu o nazwie ResistAid lub placebo. Wyniki mierzono za pomocą 10-punktowego kwestionariusza, w którym objawy przeziębienia oceniono w skali od 0 do 3. Po 12 tygodniach naukowcy stwierdzili, że w grupie otrzymującej arabinogalaktan było o 23% mniej przeziębienia niż w grupie placebo.

Układ immunologiczny

Najważniejszą rolę w utrzymaniu prawidłowej odporności organizmu odgrywają jednak wyspecjalizowane narządy układu immunologicznego, takie jak: grasica, śledziona, węzły chłonne, migdałki podniebienne, a także skupiska tkanki limfatycznej w przewodzie pokarmowym. Okazuje się, że aż 70% odporności pochodzi z jelit i od ich kondycji zależy jak nasz układ immunologiczny radzi sobie z patogenami i obciążeniami (metabolizowanie leków w szczególności antybiotyki, dieta, metale ciężkie, substancje dodawane do żywności przetworzonej, używki, problemy z nerkami i cukrzyca, choroba nowotworowa). Kluczowym elementem jest jakość i ilości korzystnej mikroflory. To ona stanowi naszą tarczę. Odpowiednia ilość korzystnych bakterii m.in. Lactobacillus i Bifidobacterium wpływa na poziom odporności. Zadaniem arabinogalaktanu jest wspierać rozwój tych bakterii.

Szczególnie ważne dla układu odpornościowego są witaminy antyoksydacyjne m.in wit. A, C,E oraz wit.  D i z grupy B oraz minerały i inne związki stymulujące walkę z patogenami. Suplement diety taxifolin plus zawiera arabinogalaktan który wzmacniają florę bakteryjną jelit w miejscu, gdzie znajdują się komórki układu odpornościowego. Preparat polecany jest do stosowania w okresie obniżonej odporności  i większej zapadalności na infekcje, w okresie ekspozycji na drobnoustroje i po kuracji antybiotykowej. TAXIFOLIN PLUS zawiera również antyoksydant, taksyfolinę, która redukuje stres oksydacyjny, powodujący osłabienie organizmu.

NAJTAŃSZA TAKSYFOLINA NA RYNKU

Układ pokarmowy

Arabinogalaktan jest naturalnym rozpuszczalnym błonnikiem pokarmowym, który ma korzystny wpływ na układ żołądkowo-jelitowy. Jest stabilny w środowisku kwaśnym, przy wartości pH2 wykazuje najwyższą rozpuszczalność. Jest odporny na trawienie enzymami zawartymi zarówno w ślinie, jak i jelicie cienkim, a więc przedostaje się do jelita grubego w stanie nienaruszonym

Fermentacja arabinogalaktanu przebiega powoli, zmniejszając skutki uboczne gazów i wzdęć, które wykazują niektóre inne prebiotyki. Wykazano, że arabinogalaktan zwiększa wytwarzanie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, głównie maślanu i propionianu. Wpływa korzystnie na śluzówkę okrężnicy.

Arabinogalaktan został zatwierdzony jako bezpieczny błonnik przez FDA, czyli Amerykańską Agencję ds. Żywności.

Zobacz jak taksyfolina pomaga przy grypie>>>>>

Artykuły na portalach

Antyoksydanty a Tarczyca i Hashimoto

Dodaj komentarz

Przewlekłe, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest poważną chorobą, której leczenie nie jest tak proste, jak mogłoby się wdawać. Chociaż istnieją właściwe leki, czyli tzw. lewotyroksyna, pacjenci często wspierają się także medycyną naturalną, a to dlatego, że dietoterapia daje niesamowite korzyści prozdrowotne w przypadku Hashimoto. Sygnały, które mogą świadczyć o chorobie Hashimoto to m.in.: zaburzenia miesiączkowania, problemy z zajściem w ciążę, niekontrolowany przyrost masy ciała, sucha i szorstka skóra, uczucie zimna, obniżenie nastroju i stany depresyjne. Początkowo objawy mogą być bardzo delikatne i łatwo je zbagatelizować, ponieważ większość z nich da się wytłumaczyć w prosty sposób. Bardzo istotnym elementem, który często jest pomijany jest umiejętność radzenia sobie ze stresem, czyli wszelkie techniki relaksacyjne, odpoczynku. Trzeba mieć również na uwadze, że choroba Hashimoto ma podłoże somatyczne a więc emocje i sposób radzenia sobie z nimi odgrywa istotna rolę w pracy tarczycy, a co za tym idzie innych układów oraz organów. Podstawą jest regeneracja organizmu, a więc sen. Zanim jednak przejdziesz do artykułu co możesz zrobić aby poprawić pracę tego organu zadaj sobie pytanie jaki prowadzisz styl życia? Bądź ze sobą szczera/y. Spojrzysz na problem z lotu ptaka- dzięki temu zauważysz po czym czujesz się gorzej i w jakich sytuacjach?

Czy jesteś narażona/y na ciągły stres lub/i miałaś/eś stresujące zdarzenia w przeszłości?

Jak wygląda Twój jadłospis? Ilość spożywanych posiłków dziennie?

Czy masz napady wilczego głodu?

W jakiej atmosferze (pośpiech, częste korzystanie z fastfoodów i gotowych produktów)?

Przebyte infekcje wirusowe oraz bakteryjne?

Jak długo śpisz? Czy czujesz się zmęczony/a po przespaniu 8h lub dłużej?

Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest wskazywane w literaturze przedmiotu jako najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy i dotyka 10–20-krotnie częściej kobiety, a ryzyko zachorowania rośnie wraz z wiekiem. Przebiega ono z upośledzonym działaniem układu immunologicznego, następuje nadmierna produkcja przeciwciał przeciwko antygenom tarczycy. Dodatkowo postępuje niszczenie komórek pęcherzykowych tarczycy. W etiopatogenezie choroby Hashimoto biorą udział zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe, do których należą m.in. przebycie infekcji wirusowej lub bakteryjnej, stres i palenie papierosów, napromieniowanie zewnętrze lub leczenie jodem radioaktywnym, niedobór selenu i nadmiar jodu. W publikacjach wskazywane jest współwystępowanie innych jednostek chorobowych o podłożu autoimmunologicznym razem z chorobą Hashimoto, wśród których można wymienić m.in. cukrzycę typu 1, anemię złośliwą, celiakię, bielactwo, łuszczycę, toczeń rumieniowaty układowy i inne.

Ze względu na często zaburzoną gospodarkę węglowodanową w przebiegu niedoczynności tarczycy zalecane jest ograniczenie węglowodanów w diecie oraz wybór węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym, których korzystnym oddziaływaniem na organizm jest powolna normalizacja stężenia glukozy we krwi po posiłku i zmniejszenie poposiłkowej hiperinsulinemii. Należy również zwrócić uwagę na wybór węglowodanów złożonych, dostarczających więcej składników mineralnych, witamin i błonnika pokarmowego, które można znaleźć między innymi w produktach z pełnego przemiału (kasze, makarony, pieczywo). Ze względu na doniesienia w literaturze dotyczące silnego powiązania chorób autoimmunologicznych z glutenem warte rozważenia może być zastosowanie diety bezglutenowej u osób z chorobą Hashimoto. Spożycie glutenu może powodować reakcję ze strony układu odpornościowego, a wytworzone przeciwciała mogą atakować tkankę tarczycową ze względu na podobną strukturę morfologiczną tkanki tarczycowej i gliadyny, czyli jednej z frakcji tworzącej gluten. Zastosowanie diety bezglutenowej może zmniejszyć stymulację układu odpornościowego organizmu i wygasić proces autoimmunologiczny, jednak jej zastosowanie powinno być zawsze skonsultowane z dietetykiem w celu zbilansowania takiej diety. Odpowiednia podaż błonnika w diecie, zgodna z aktualnymi normami żywienia (wystarczające spożycie AI>25 g/dziennie), może złagodzić pojawiające się zaparcia u osób z niedoczynnością tarczycy będące efektem zwolnionej motoryki jelit, zmniejsza pH i czas pasażu masy kałowej, zapobiega żylakom odbytu, polipom, pobudza ukrwienie jelit, obniża wartość energetyczną diety jednocześnie utrzymując uczucie sytości. Błonnik ponadto wychwytuje związki toksyczne w jelitach i zapobiega ich powtórnemu wchłanianiu oraz wiąże tłuszcz i cholesterol, zmniejszając ryzyko chorób serca. Dodatkowo frakcja rozpuszczalna błonnika pokarmowego korzystnie wpływa na redukcję stężenia cholesterolu całkowitego i frakcji o niskiej gęstości LDL-cholesterolu we krwi, a także na obniżenie poposiłkowej glikemii oraz obniżenie stężenia insuliny. Szczególnie polecane jest siemię lniane, orzechy i ziarna, pieczywo pełnoziarniste, warzywa oraz jabłka i gruszki. Należy jednak pamiętać, że nadmiar błonnika w diecie może upośledzać przyswajanie składników mineralnych np. wapnia.

Błonnik z taksyfoliną w profilaktyce układu odpornościowego i pracy jelit. Sprawdź!

 

Dzięki prawidłowo zbilansowanej diecie dostarczającej wszystkich niezbędnych makro- i mikroskładników, istnieje możliwość zmniejszenia ryzyka rozwijających się chorób i zaburzeń dietozależnych w przebiegu niedoczynności tarczycy, spowolnienia procesu zapalnego choroby Hashimoto, usprawnienia stosowanej farmakoterapii, a także uzyskania korzystnego wpływu na samopoczucie pacjenta. Dieta zgodna z zasadami racjonalnego żywienia uwzględniająca podaż pełnowartościowego białka, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym, a także realizująca zapotrzebowanie na: jod, żelazo, selen, cynk oraz witaminę D, witaminę B12 i witaminy antyoksydacyjne jest niezwykle istotnym elementem wspomagającym farmakoterapię, a także wspierającym prawidłową czynność gruczołu tarczowego

Przeciwutleniacze to substancje, które mogą zapobiegać lub spowalniać uszkodzenia komórek spowodowane przez wolne rodniki, niestabilne cząsteczki wytwarzane przez organizm w reakcji na czynniki środowiskowe i inne. Są one czasami nazywane „wymiataczami wolnych rodników”. Większość przeciwutleniaczy pochodzi z produktów roślinnych. Ciało również produkuje niektóre antyoksydanty, znane jako endogenne przeciwutleniacze. Przeciwutleniacze, które pochodzą z zewnątrz, są nazywane egzogennymi.

Czynniki, które zwiększają produkcję wolnych rodników w organizmie, mogą być wewnętrzne (np. stany zapalne) lub zewnętrzne (np. zanieczyszczenie powietrza, promieniowanie UV i dym papierosowy). Stres oksydacyjny, który pojawia się, gdy wolnych rodników jest za dużo, związany jest z chorobami serca, rakiem, artretyzmem, udarem, chorobami układu oddechowego, niedoborem odporności, rozedmą płuc, chorobą Parkinsona i innymi stanami zapalnymi lub niedokrwiennymi. Dlatego tak wiele mówi się o przeciwutleniaczach w kontekście choroby Hashimoto.

Jod

Do prawidłowej aktywności tarczycy niezbędne jest spożycie kilku istotnych mikroelementów. Jod jest jednym z najważniejszych składników mineralnych współgrających kluczową rolę w poprawnym funkcjonowaniu tarczycy, gdyż w sytuacji jego niedoboru niemożliwa jest prawidłowa produkcja hormonów tarczycy. Należy jednak mieć na uwadze, że nadmiar jodu u osób z chorobą Hashimoto może prowadzić do załamania mechanizmów tolerancji i zaostrzenia odpowiedzi zapalnej przeciwko własnym antygenom tarczycy.

Żelazo

Żelazo jest kolejnym, niezbędnym elementem w diecie osób z niedoczynnością tarczycy. Stanowi składnik peroksydazy jodującej, będącej enzymem biorącym udział w syntezie hormonów tarczycy. Niedobór żelaza powoduje zmniejszoną syntezę hormonów tarczycy poprzez zmniejszoną konwersję T4 do T3 oraz przyczynia się do zwiększonego wydzielania TSH. Anemia może być diagnozowana nawet u 60% osób z niedoczynnością tarczycy, dlatego przy stwierdzonym niedoborze żelaza zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na wzbogacenie diety w ten pierwiastek lub suplementację preparatami mineralnymi.

Selen

W ostatnich latach coraz większą uwagę przywiązuje się do roli selenu w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy. Na powiązanie między chorobami tarczycy, a niedoborem selenu wskazywano już w badaniach prowadzonych w latach 90. Tarczyca jest jednym z organów, gdzie koncentracja selenu jest największa, a wynika to z faktu, że jest to pierwiastek wchodzący w skład centrum aktywnego wielu enzymów-selenoprotein, biorących udział w metabolizmie hormonów tarczycy. Prawidłowe działanie selenu zachodzi jedynie wtedy, gdy jest zapewniona odpowiednia podaż jodu, gdyż te dwa pierwiastki wzajemnie modyfikują swoją aktywność i mają wpływ na czynność tarczycy.

Cynk

Cynk bierze pośredni udział w przemianach białek, tłuszczów i węglowodanów, a także uczestniczy w prawidłowym funkcjonowaniu układu immunologicznego. Wykazuje właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Wraz z obniżaniem się stężenia cynku w surowicy krwi, rośnie miano przeciwciał przeciwtarczycowych, co może potwierdzić rolę cynku w funkcjonowaniu obrony immunologicznej organizmu.

Witamina B12

Niedokrwistość megaloblastyczna (złośliwa) wynikająca z niedoboru witaminy B12 jest chorobą o podłożu autoimmunologicznym i często towarzyszy chorobie Hashimoto, jako jeden z elementów autoimmunologicznego zespołu wielogruczołowego. Na jej podaż należy zatem zwrócić uwagę w stosowanej diecie i kontrolnie monitorować jej stężenie w organizmie

Witamina D

Witamina D ma również bardzo istotne znaczenie w etiopatogenezie chorób tarczycy na tle autoimmunologicznym. Ze względu na właściwości immunomodulujące witamina ta wpływa na regulację proliferacji i różnicowanie komórek układu immunologicznego.

Witaminy antyoksydacyjne

Dieta osób z chorobą Hashimoto powinna pokrywać zapotrzebowanie na wita-miny antyoksydacyjne (witaminy A,C,E), które przeciwdziałają wolnym rodnikom tlenowym i łagodzą stres oksydacyjny, będącym czynnikiem niszczącym komórki tkanki tarczycowej. Ponadto, dieta uboga w witaminę A i jod może w większym stopniu przyczynić się do ryzyka rozwoju niedoczynności, w porównaniu tylko do samego niedoboru jodu

Witamina A uczestniczy w stymulacji metabolizmu hormonów tarczycy na poziomie zarówno tarczycy, jak i tkanek obwodowych. Oddziałuje na wydzielanie hormonu tyreotropowego (TSH) przez przysadkę mózgową, który pobudza tarczycę do wytwarzania i wydzielania przez nią hormonów: tyroksyny i trójjodotyroniny. Witamina A wpływa też na regulację aktywności dejodynaz, czyli enzymów, które biorą udział w przemianie hormonów produkowanych przez tarczycę (tyroksyny do trójjodotyroniny). Niedobór witaminy A niesie ze sobą wiele poważnych konsekwencji. Należą do nich na przykład: ograniczenie wychwytu jodu przez tarczycę, obniżenie poziomu trójjodotyroniny i tyroksyny czy sprzyjanie przerostowi tarczycy. Ponadto witamina A poprawia kondycję włosów i skóry, stymuluje wzrost, a także regenerację komórek. Jest to istotna funkcja, gdyż nieprawidłowy stan włosów i skóry jest częstym problemem w chorobie Hashimoto.

Witamina E jest silnym przeciwutleniaczem zwalczającym wolne rodniki. Ponadto witamina ta poprawia krzepliwość krwi, wpływa na płodność i kondycję skóry. Dzięki zwiększaniu szczelności naczyń krwionośnych zapobiega wystąpieniu obrzęków, które często towarzyszą chorobie Hashimoto. Dzienne zalecane spożycie witaminy E wynosi 8 mg na osobę dla kobiet oraz 10 mg dla mężczyzn. Głównym źródłem witaminy E w żywności są oleje roślinne. Znaleźć ją  można również w produktach zbożowych, warzywach, orzechach, produktach mięsnych i mlecznych.

Flawonoidy są związkami występującymi w  żywności, które również wykazują działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne. Można je znaleźć w owocach (grejpfruty, pomarańcze, kiwi, jabłka, ciemne winogrona), warzywach (czerwona papryka, nasiona roślin strączkowych, warzywa kapustne), czerwonym winie, kakao, zielonej i czarnej herbacie. Jednakże w przypadku choroby Hashimoto powinny być one spożywane w ograniczonych ilościach. Przyczynia się do tego niekorzystne działanie flawonoidów, które polega m. in. na hamowaniu wchłaniania jodu. Flawonoidy posiadają właściwości  goitrogenne, czyli antyodżywcze, przez co mogą powodować powstanie wola tarczycowego. Produkty zawierające substancje goitrogenne to także m.in. soja i jej przetwory, warzywa kapustne, orzechy arachidowe i inne. Bezpieczne spożycie to 3-4 porcje produktów bogatych w związki goitrogenne na tydzień. Jednakże warto pamiętać, aby flawonoidów nie ograniczać całkowicie w diecie, gdyż ich właściwości zdrowotne są istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Królowa antyoksydantów

Taksyfolina

Pozyskiwana jest z korzeni i dolnej części modrzewia dahurskiego bardzo odpornego na trudne warunki atmosferyczne. Cieszy się dużym zainteresowaniem jako substancja o szerokim spektrum aktywności biologicznej. W rezultacie badań przesiewowych stwierdzono obecność właściwości przeciwutleniających (antyoksydacyjnych), chroniących przed wolnymi rodnikami i procesem starzenia. Taksyfolina (dihydroquercetin, dihydrokwercetyna, witamina p bajkalska, taxifolin) zaliczana jest do bioflawonoidów, grupy flawonoidów, które są pomocne w utrzymaniu sprawności i dobrego zdrowia, odgrywają także istotną rolę w zapobieganiu wielu chorobom.

Zalecana jest w profilaktyce cukrzycy, nadciśnienia, dobrej kondycji wątroby oraz optymalnego utrzymania poziomu lipoprotein (cholesterolu).

Więcej o taksyfolinie i jej wpływie na organizm >>>>>

Właściwe spożycie antyoksydantów w diecie jest bardzo istotne w chorobie Hashimoto. Związki o działaniu antyoksydacyjnym zmniejszają ryzyko zachorowania na tę chorobę lub spowalniają jej rozwój poprzez wpływ na prawidłową pracę tarczycy.

 

Artykuły na portalach, Artykuły w prasie fachowej, Badania naukowe

Nadciśnienie to efekt uszkodzenia żył

Dodaj komentarz

PRAWDA OBJAWIONA- CO POWODUJE ROZWÓJ NADCIŚNIENIA?

Wolne rodniki tlenowe (ROS) zwiększają ekspresję receptora dla angiotensyny II (AT1R), powodują skurcz naczyń, a oddziałując na nerki, przyczyniają się do retencji sodu i wody, a w konsekwencji do wzrostu ciśnienia tętniczego (nadciśnienie tętnicze). Mimo że już tylko te dwa mechanizmy mogą być odpowiedzialne za rozwój nadciśnienia tętniczego, działanie ROS wydaje się bardziej złożone. Reaktywne formy tlenu wzmagają bowiem reakcje zapalne, które — jak się ostatnio podkreśla — odpowiadają za dalszy wzrost ciśnienia tętniczego.

ROS uszkadzają śródbłonek, zwiększając w ten sposób jego przepuszczalność dla lipoprotein, które w formie utlenowanej wzmagają proces zapalny. Reaktywne formy tlenu wpływają również bezpośrednio na komórki zapalne, powodując uwalnianie cytokin przez limfocyty T. Ponadto makrofagi i granulocyty mogą wytwarzać ROS, amplifikując w ten sposób stres oksydacyjny.

 NADCIŚNIENIE A ODPORNOŚĆ

Badania ostatnich lat wskazują, iż układ odpornościowy, a w szczególności odporność komórkowa może być istotnym ogniwem w patogenezie zwiększonego ciśnienia tętniczego, wpływającym jednocześnie na wszystkie współuczestniczące w rozwoju nadciśnienia tętniczego narządy. Istotnym mechanizmem aktywacji układu odpornościowego w nadciśnieniu tętniczym może być reakcja zapalna na neoantygeny powstałe w wyniku działania czynników pronadciśnieniowych. Mechanizm ten może być podobny do obserwowanego w odniesieniu do aktywacji limfocytów T w miażdżycy.

STRES OKSYDACYJNY

Wiadomo powszechnie iż stres oksydacyjny jest kluczowym mechanizmem w nadciśnieniu tętniczym, i że może on uczestniczyć w tworzeniu neoantygenów. Tak powstałe neoantygeny prowadzą do aktywacji limfocytów T, nadprodukcji przez nie cytokin prozapalnych i powstania ciężkiego nadciśnienia tętniczego. Zaktywowane limfocyty T wykazują ekspresję markerów aktywacji oraz cząsteczek adhezyjnych i receptorów umożliwiających im migrację do naczyń krwionośnych, nerek oraz innych narządów kluczowych w patogenezie nadciśnienia tętniczego.

Nacieki limfocytów T (brązowe barwienie, wykrywające antygen limfocytów T – CD3) w okołonaczyniowej tkance tłuszczowej oraz przydance w nadciśnieniu (panel B) oraz bez nadciśnienia tętniczego (panel A). (Zmodyfikowano na podstawie Guzik i wsp. J Exp Med, 2007).

Dochodzi do uwalniania szeregu cytokin. Spośród tych cząsteczek najważniejszą rolę w nadciśnieniu tętniczym wykazano dla IL-17, TNF-alfa oraz IL-6. Szczegółowe poznanie mechanizmów w jakich układ odpornościowy przyczynia się do rozwoju nadciśnienia tętniczego może w przyszłości umożliwić stworzenie nowych sposobów leczenia tego schorzenia, w szczególności u pacjentów, u których nie udaje się ciśnienia kontrolować dotychczas dostępnymi lekami.

Potencjalne mechanizmy udziału limfocytów T w nadciśnieniu tętniczym. Na podstawie Guzik, Harrison, Korbut: Znaczenie limfocytów T w nadciśnieniu tętniczym
INFEKCJE I STANY ZAPALNE

Co ciekawe, w szeregu prac wykazywano związki przewlekłych stanów zapalnych w jamie ustnej z nadciśnieniem tętniczym. Występowanie stanów zapalnych w jamie ustnej szacowane jest na 50-80% populacji i przewyższa jakiekolwiek inne przewlekłe stany zapalne w ustroju. Stąd hipoteza, że stany zapalne w obrębie jamy ustnej, mogą stanowić istotny element patogenezy nadciśnienia tętniczego i chorób układu sercowo naczyniowego. Rzeczywiście obecność lokalnych stanów zapalnych przyzębia lub błony śluzowej jamy ustnej prowadzi do ogólnoustrojowej reakcji zapalnej, ze wzrostem markerów, takich jak białka ostrej fazy, CRP, IL-6 czy też TNF-α . Równocześnie występuje aktywacja limfocytów T typu Th1 (produkujących IFN-γ) , a więc subpopulacji odpowiedzialnej za rozwój dysfunkcji naczyniowej i miażdżycy.

Jednym z najszerzej akceptowanych sposobów leczenia schorzeń podłożu immunologicznym jest immunomodulacja obejmująca zarówno hamowanie aktywacji limfocytów T, jak i szczepienia.

W ostatnich latach prowadzonych jest szereg badań klinicznych, oceniających możliwości stworzenia szczepionek przeciwnadciśnieniowych. Wizja jaka się wyłania jest niewątpliwie kusząca, gdyż jeśli te sposoby leczenia byłyby skuteczne to leczenie nadciśnienia tętniczego mogłoby polegać na zaledwie kilku podaniach odpowiednich szczepionek. Najważniejszymi z testowanych są próby indukowania przeciwciał blokujących reninę, angiotensynę I, angiotensynę II oraz receptor angiotensyny II (AT1 receptor). Jednakże w oparciu o obecnie dostępne dane trudno o jednoznaczne określenie skuteczności, a nawet bezpieczeństwa tych terapii.Myślę, że alternatywą na poprawę stanu naszego organizmu, zmniejszenie  stanów zapalnych i odbudowę naczyń krwionośnych jest wiele roślin, ziół, warzyw. Ja jednak proponuję przyjrzeć się modrzewiowi dahurskiemu i pozyskiwanej z niego taksyfolinie.

NA JAKIE EFEKTY MOŻNA LICZYĆ PO ZASTOSOWANIU TAKSYFOLINY?

  • Poprawa funkcji oddechowych-w rezultacie zwiększa się pojemność płuc i szybko zanika stan zapalny i obrzęk oskrzeli,
  • Poprawa hemodynamiki ośrodkowej i obwodowej- czyli pomaga w rozprowadzaniu utlenowanej krwi do wszystkich komórek ciała. Zmniejsza ryzyko i/lub progresji miażdżycy. Obniża poziom fibrynogenu,
  • Poprawa mikrokrążenia- czyli tych najmniejszych naczyń włosowatych, które docierają do niemalże każdej komórki ciała,
  • Poprawa tolerancji wysiłkowej poprzez poprawę funkcji śródbłonka, więcej o tym pisałem przy omówieniu stosowania taksyfoliny u sportowców
  • Poprawa stanu emocjonalnego i psychologicznego pacjentów- zmniejszenie częstotliwości występowania bólu głowy, zmniejszenie zmęczenia i poprawa pamięci krótkotrwałej,
  • Poprawa skuteczności rehabilitacji poprzez wzmocnienie odporności (dzięki taksyfolinie wzrasta poziom glutationu, który jest odpowiedzialny za proces regeneracji tkanek i organów a także neutralizuje toksyny. Spełnia ważne zadania w utrzymaniu sprawności układu odpornościowego),
  • nie powoduje działań ubocznych: upośledzenia nerek, nie zakłóca gospodarki elektrolitowej, nie powoduje kaszlu charakterystycznego podczas stosowania np. inhibitorów konwertazy
Źródło:

1/ Udział stresu oksydacyjnego w patogenezie nadciśnienia tętniczego — rola metylowanych arginin
The oxidative stress in pathogenesis of arterial hypertension — role of methylated arginines. Łukasz Klima1, Katarzyna Stolarz−Skrzypek1, Rafał Olszanecki2, Kalina Kawecka−Jaszcz1
1I Klinika Kardiologii i Nadciśnienia Tętniczego, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 2Katedra Farmakologii Wydziału Lekarskiego, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński, Kraków. https://ojs.kardiologiapolska.pl/kp/

2/Znaczenie układu odpornościowego w nadciśnieniu tętniczym, Borgis – Postępy Nauk Medycznych s3/2011, s. 36-45. Tomasz J. Guzik http://www.czytelniamedyczna.pl/4060,znaczenie-ukladu-odpornosciowego-w-nadcisnieniu-tetniczym.html

Artykuły na portalach

Borelioza jak sobie z nią radzić?

Dodaj komentarz

BORELIOZA I JEJ WPŁYW NA NASZE CIAŁO

W moim najbliższym otoczeniu jest osoba cierpiąca na boreliozę. Z tego właśnie powodu postanowiłem przyjrzeć się tej chorobie i zrobić analizę jak antyoksydant taksyfolina może wspomóc jej leczenie i złagodzić jej objawy.

Oto zalecenia, które w literaturze anglojęzycznej bardzo często się pojawiają. Według wielu osób chorujących na tą przewlekłą chorobę udany przepis leczenia obejmuje podstawowe etapy, którymi należy się kierować na początku i podczas leczenia chorobą z boreliozą. Jest przeznaczony do:

  • Pobudzania układu immunologicznego,
  • Szybkość odzyskiwania dobrego samopoczucia,
  • Zlikwidowania infekcji
  • Ma za zadanie chronić i naprawiać przed szkodliwym działaniem infekcji oraz antybiotyków za pomocą ziołowych i roślinnych preparatów

Oznacza to iż należy jeszcze przez długi okres czasu po ustąpieniu objawów i poprawie samopoczucia podtrzymywać pozytywne rezultaty terapii. Niestety terapia jest długa i często zniechęca ale warto o siebie zawalczyć i dobrze się poczuć.

Chociaż podejście do leczenia chorób z boreliozą koncentruje się na ograniczonej liczbie obszarów, koryguje większość problemów, takich jak:

  • niski poziom energii,
  • ból,
  • bezsenność,
  • Zaburzenia mózgu, neurologii i zaburzeń poznawczych, oraz
  • Wzmocnieniu układu immunologicznego
DIAGNOZA

Niestety bardzo często boreliozę diagnozuje się po tym jak pacjent „odbijał się od drzwi do drzwi” wielu specjalistów, wyczerpuje wachlarz możliwości (włącznie z psychiatrą) i zaczyna szukać informacji w internecie. Moja znajoma mówiła mi że teraz jest coraz lepiej ponieważ coraz więcej informacji pojawia się w telewizji i  prasie. Są akcje profilaktyczne i ostrzegające tabliczki przed kleszczami w parkach. Fora internetowe są przepełnione pytaniami osób co mogą zrobić aby sobie pomóc. Niestety często osby chorujące na boreliozę popadają w depresję z powodu niemocy.

Borelioza to choroba odkleszczowa, której pierwszymi sygnałami mogą być rumień i dolegliwości jak przy grypie.

Po ukąszeniu przez kleszcza należy jak najszybciej go usunąć, najlepiej spakować i zawieźć do badania. Najbardziej wiarygodne wyniki są uzyskiwane z kleszczy, które są nieuszkodzone (najlepiej żywe) i zostały szybko dostarczone do laboratorium. Coraz więcej placówek diagnostycznych ma w swoim portfolio tego rodzaju badanie. Listę placówek można znaleźć w internecie .

A zatem na co zwrócić uwagę gdy okaże się że mamy boreliozę:

Jakość SNU

W przewlekłej boreliozie zakłócony jest często SEN. Brak odpowiedniego snu powoduje ból, zwiększa zmęczenie i tłumi system immunologiczny. Wydaje się, że w odpowiedzi na zakażenie, nadmiar cytokin zapalnych wytwarzanych przez układ odpornościowy zmniejsza produkcję hormonów indukujących sen do centrów snu mózgu. Prawidłowa regeneracja organizmu wynosi od 7 do 9 godzin snu w nocy. Również pora snu jest kluczowa. Należy zwrócić uwagę kiedy fazy snu są najgłębsze ( etapy snu występują cyklicznie: najpierw ma miejsce faza NREM trwająca od 80 do 100 minut, a następnie organizm wchodzi w fazę REM, która trwa zaledwie 15 minut. W czasie 7–8 godzin snu doświadczamy więc około 4-5 cyklów. Tylko taki sen jest efektywny – pozwala organizmowi wypocząć i daje mu siłę na funkcjonowanie w ciągu dnia). Dla osób chorujących na boreliozę wskazana jest również drzemka 15-30 minutowa w ciągu dnia.

Dieta

Dieta powinna być  bogata w żywność organiczną, zdrowe tłuszcze, białka i warzywa bogate w witaminy oraz antyoksydanty. Ten rodzaj diety zawiera niewiele cukrów prostych co zmniejsza szanse rozwoju drożdży jelitowych. Promuje również zdrowie mózgu i wspiera  energię znajdującą się we wszystkich komórkach zwanych mitochondriami. Dieta uboga w cukry, zmniejsza stan zapalny.

Kontrola cytokin za pomocą antyoksydantów

Z jednej strony cytokiny są dobre ponieważ włączają układ immunologiczny. Wykonują szereg funkcji, które obejmują:

  • Zwiększanie skuteczności przeciwciał,
  • Zwiększenie aktywnych białych krwinek w celu zwalczania infekcji,
  • Rekrutowanie białych krwinek do miejsca zakażenia,
  • Włączanie białych krwinek do zwalczania zakażeń i zmniejszenie replikacji wirusa i bakterii.

Z drugiej strony w przewlekłej boreliozie powodują, że zbyt wiele cytokin jest złe. Ponieważ:

  • Tłumią system immunologiczny,
  • powodują ból,
  • Zmniejszają wytwarzanie hormonów z narządów takich jak tarczyca i nadnercza,
  • Zaburzają sen,
  • Zmniejszają funkcje mózgu,
  • Zwiększają zmęczenie,
  • Mogą  powodować depresję
  • Zmniejszyć funkcję różnych narządów w całym organizmie, powodując wiele innych objawów i problemów medycznych.

Na początku leczenia lub gdy antybiotyki ulegają zmianie cytokiny są wytwarzane w jeszcze większych ilościach, powodując, że człowiek może poczuć się znacznie gorzej. Nazywa się to reakcją deksameryczną Herxheimera.

Cytokiny zapalne wytwarzane przez białe krwinki w celu zwalczania boreliozy zmniejszają skutecznie funkcjonowanie obszaru mózgu zwanego podwzgórzem i przysadki mózgowej. Ta część mózgu wytwarza substancje chemiczne, które powodują sen i regulują układ hormonalny. Zwykle ta część mózgu uwalnia komunikaty, takie jak hormon tarczycy (TSH), hormon adrenokortykotropiny (ACTH) oraz hormon folikulotropowy (FSH) w celu stymulowania tarczycy, gruczołów nadnerczy i narządów hormonalnych

Objawy:

Niewydolność nadnerczy: uczucie zmęczenia, nawracające zakażenia, złe samopoczucie z powodu zakażeń, niskie stężenie cukru we krwi z zawrotówką i drażliwością złagodzoną przez jedzenie, niskie ciśnienie krwi i zawroty głowy podczas stania.

Niski poziom tarczycy: zmęczenie, niska temperatura ciała poniżej 36,6C, przyrost masy ciała, zaparcia i zmiany miesiączkowe.

Mikroelementy i witaminy i probiotyki

Niezbędny jest zestaw witamin, minerałów, aminokwasów i przeciwutleniaczy, kwas foliowy. Dobra multiwitamina poprawia funkcjonowanie układu odpornościowego, mięśni, mózgu i nerwów, hormonów, narządów, w tym nerki i wątrobę, detoksuje i zmniejsza stan zapalny. Chroni organizm przed  toksycznym działaniem antybiotyków przepisywanych na receptę.

Wskazane są również probiotyki, które zadbają o kondycje jelit. Jest to bardzo ważne ponieważ podczas kuracji antybiotykowej wzrasta poziom drożdży, które mogą powodować alergię i dodatkowo osłabić układ odpornościowy. Nadmierna przerost drożdży prowadzi również do nadmiernego wzrostu cytokin.

Częsta antybiotykoterapia przy boreliozie:

Doksycyklina

Amoksycylina

Cefalosporyny

Oraz leki przeciwgrzybicze

Tutaj znajdziesz wytyczne dot. leczenia antybiotykami:

http://lymepoland.com/pliki/wytyczne_v11.pdf

Coraz więcej pojawia się informacji, że właśnie antyoksydanty mogą być kluczowym wsparciem do podstawowej terapii. Dlaczego? Ponieważ mają szereg właściwości wspierających osłabiony organizm. Przede wszystkim zmniejszają stres oksydacyjny, który wpływa DOSŁOWNIE na każdą komórkę naszego organizmu. Działają przeciwzapalnie, przeciwrodnikowo, poprawiają odporność, łagodzą bóle i poprawiają samopoczucie.

Dlaczego właśnie taksyfolina może wspomóc leczenie boreliozy?

DZIAŁA PRZECIWZAPALNIE

Taksyfolina  z modrzewia dahurskiego  wykazuje działanie przeciwzapalne, szczególnie spowodowane przez np. chroniczne, bakteryjne i wirusowe infekcje, reakcje autoimmunologiczne, szok termiczny, promieniowanie np. UV oraz ciała obce np. azbest. Patogeny lub fragmenty uszkodzonych komórek organizmu aktywują fagocyty (monocyty, neutrofile, eozynofile, granulocyty obojętnochłonne), które w ognisku uszkodzenia wydzielają prozapalne cytokiny. (np. jak w przypadku przewlekłego zapalenie stercza (prostaty), zapalenia wątroby i jelita grubego)

WSPIERA UKŁAD ODPORNOŚCIOWY

Dzięki taksyfolinie wzrasta poziom glutationu, który jest odpowiedzialny za proces regeneracji tkanek i organów a także neutralizuje toksyny (zwłaszcza aflatoksyny typu B1 wytwarzanej przez kancerogenne grzyby w rodzaju Aspergillus), umożliwia usuwanie z organizmu nitrozamin (zawartych w wędlinach) i toksyn chlorowcopochodnych), Spełnia ważne zadania w utrzymaniu sprawności układu odpornościowego poprzez udział w powstawaniu i funkcjonowaniu limfocytów (zwłaszcza grasicozależnych T niszczących obce komórki).

OCZYSZCZANIE WĄTROBY

W przypadku wątroby ogromne znaczenie ma zmniejszenie stresu oksydacyjnego wywołanego nadmierną ilościa wolnych rodników. Taksyfolina ma za zadanie pomóc w krążeniu a jak wiemy, wątroba jest silnie ukrwiona i przez nią właśnie oczyszcza się krew, dlatego chociażby z tego powodu warto ją zastosować.

O detoksie wątroby za pomocą taksyfoliny pisałem tutaj.

WZMOCNIENIE PRACY MÓZGU

Osoby chorujące na boreliozę często uskarżają się na zaburzenia funkcji poznawczych czyli spadek sprawności pamięci oraz mniejszą koncentrację. Dzięki taksyfolinie możemy poprawić ten stan a dodatkowo uchronić mózg przed wystąpieniem wielu niebezpiecznych dla naszego zdrowia chorób jak np. udar

Pomocne mogą być również: czosnek, olej rozmarynowy, olej z tymiankiem, koci pazur, ekstrakt z kory drzewa Otoba

Wspomaganie nadnerczy i tarczycy

Zioła i rosliny wzmacniające- żeń szeń indyjski, modrzew dahurski, kurkuma, preparaty witaminowe bogate w witaminy z grupy B, kwas foliowy. Pamiętaj że dobra kondycja nadnerczy wpływa na zmniejszenie depresji!!

Po zakończonej antybiotykoterapii należy szczególnie zwrócić uwagę na stan jelit i układu odpornościowego. Z pewnością pomocne okaże się zrobienie badań mikroflory bakteryjnej (oceny jakościowej i ilościowej)

http://www.borelioza.info.pl/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sen

I jeszcze jedna ważna wskazówka- jeżeli nie masz siły na ćwiczenia, jesteś apatyczny i bez wigoru spróbuj zastosować techniki relaksacyjne i uspakajającą np. gimnastykę, jogę. Nie musisz korzystać od razu z kursów, w internecie jest wiele filmów na youtube które możesz wykorzystać w domu.

Najtańsza Taksyfolina na Rynku >>>>

Artykuły na portalach

Badanie moczu i jego wartości

Dodaj komentarz

WARTOŚCI REFERENCYJNE DLA BADANIA MOCZU

Badanie moczu i jego wartości mogą bardzo dużo powiedzieć o rozwoju infekcji lub innych chorób. m.in. cukrzycy, zapaleniu nerek, zapaleniu układu moczowego, niedokrwistości.

Prawidłowe paramerty:

Cukier (glukoza)                                           </15 mg/dl
Białko                                                                   0-10mg/dl
Erytrocyty                                                        </5 komórek/ul
Leukocyty                                                         </10 komórek/ul
Azotyny                                                              ujemne
Bilirubina                                                          10-20 mg/dl
pH                                                                          4,5-8
Ciężar właściwy                                             1,001-1,035

Osad moczu:

komórki nabłonkowe                                brak bądź pojedyncze
wałeczki                                                             brak bądź pojedyncze
kryształy                                                                                   pojedyncze
Do analizy nadaje się najlepiej świeży mocz poranny. Na ogół wystarczy próbka o objętości około 20 mililitrów.

TEST PASKOWY

Ogólne badanie moczu można wykonać za pomocą prostego testu paskowego, który wykaże obecność białka, cukru, azotynów i białych ciałek krwi. Pasek powleczony różnymi odczynnikami zanurza się w próbce moczu. W zależności od stężenia danej substancji w moczu następuje określona reakcja barwna.

BARWA A STĘŻENIE

Mocz jest z natury przezroczysty i ma złocistożółty lub słomkowy kolor. Może być jednak całkiem jasny, gdy jest silnie rozcieńczony na skutek przyjęcia dużej ilości płynów. Niezaspokojone pragnienie powoduje silniejsze zagęszczenie moczu, a co za tym idzie jego ciemniejszą barwę. Jeśli ktoś często oddaje ciemny mocz, świadczy to o tym, że mało pije. Wyraźne zmętnienie  lub czerwone zabarwienie moczu wskazuje z reguły na jakieś poważne zaburzenia, które wymagają dalszych badań wyjaśniających jego przyczynę.
Ciężar właściwy moczu informuje o stosunku masy moczu do masy wody, czyli o tym, o ile cięższy jest mocz w porównaniu z wodą. Ta wartość jest uwarunkowana liczbą i masą cząsteczek wydalanych wraz z moczem.

CUKIER W MOCZU

Jeśli stężenie glukozy w surowicy krwi wzrasta powyżej 180mg/dl, jest ona wydalona i w efekcie wykrywalna w moczu. Świadczy to o cukrzycy. Za pomocą paska testującego można z łatwością stwierdzić tak dużą ilość cukru. Pasek nie wykazuje jedynie umiarkowanie zwiększonych wartości. Stwierdzenie glukozy w moczu wymaga niezwłocznych dalszych badań w kierunku cukrzycy.

BIAŁKO W MOCZU

Cząsteczki białka są na ogół za duże w stosunku do porów kłębuszków nerkowych, w których następuje filtracja krwi, więc tylko nieliczne zdołają przedostać się do moczu. Jeśli jednak w moczu stwierdzi się wiele cząsteczek białka, może to być oznaką zmian zapalnych albo uszkodzenia nerek, które sprawiają, że filtr staje się przepuszczalny. Tak dzieje się na przykład u osób chorych na cukrzycę. W przypadku choroby nerek rodzaj i ilość wydalanego białka daje orientację co do rozmiarów uszkodzenia. Chwilowo zwiększona zawartość białka w moczu może też występować przy gorączce oraz po dużym wysiłku fizycznym. W takich sytuacjach bowiem wzmaga się przemiana białkowa w organizmie. W przypadku wykrycia w moczu białka należy zbierać mocz przez 24 godziny, żeby móc określić jego dokładną ilość. Szczegółowych informacji o rodzaju i wielkości wydalanych cząsteczek białka dostarczą badania specjalistycznych.

CZERWONE I BIAŁE CIAŁKA KRWI

Zwiększona liczba czerwonych krwinek w moczu może wskazywać na zapalenie, choroby nowotworowe oraz mechaniczne uszkodzenie nerek i moczowodów, np. kamienie. W każdym wypadku taki wynik wymaga dalszych badań wyjaśniających. Obecność krwi w moczu (krwiomocz) określa się terminem hematurii. Do widocznego zabarwienia moczu na czerwono (makrohematurii) dochodzi jednak dopiero przy dużym wzroście liczby krwinek czerwonych. Pojedyncze komórki natomiast są widoczne tylko pod mikroskopem (mikrohemaruria). Nadmiar krwinek białych (leukocyturia) świadczy o zapaleniu nerek lub dróg moczowych (moczowody, pęcherz, cewka moczowa).

AZOTYNY W MOCZU

W moczu są obecne azotany, które bakterie mogą przekształcać w azotyny. Występowanie w moczu azotynów świadczy o zakażeniu bakteryjnym odprowadzających  dróg moczowych. Wymaga to przeprowadzenia badań bakteriologicznych. Do wykazania obecności azotynów wystarczy test paskowy.  Przy podejrzeniu zakażenia nerek czy odprowadzających dróg moczowych należy oznaczyć liczbę drobnoustrojów. W tym celu w laboratorium zakłada się z próbki moczu hodowlę bakterii, co oznacza, że hoduje się drobnoustroje na pożywce albo na roztworze odżywczym, po to, by je namnożyć, dzięki temu ułatwić identyfikację, a w razie potrzeby, przeprowadzić testy umożliwiające określenie ich wrażliwości na antybiotyki . Do tego badania pobiera się mocz ze środkowego strumienia, żeby w miarę możliwości uniknąć zanieczyszczenia próbki zarazkami innego pochodzenia (okolicy skóry, rąk).

Po kilku dniach można stwierdzić, czy, i ewentualnie w jakiej ilości, mnożą się zarazki:
  1. U osób zdrowych nie stwierdza się żadnych bakterii albo stwierdza się bardzo nieliczne. To znaczy, że wynik do 10(do 3)-10(do4) drobnoustrojów na milimetr jest uważany za normalny i wskazuje ewentualnie  na zasiedlenie przedniej cewki moczowej. Taki wynik na ogól nie budzi żadnych wątpliwości.
  2.  Przy liczbie ponad 10 (do 4) drobnoustrojów na milimetr  moczu zachodzi podejrzenie zakażenia dróg moczowych. W takim przypadku należy przynajmniej powtórzyć badanie,
  3. Jeśli wynik się powtórzy albo liczba zarazków przekroczy 100 000 na milimetr, na ogól świadczy to o infekcji dróg moczowych wymagających leczenia. Takie infekcje w żadnym wypadku nie są niewinne, nieleczone mogą  bowiem rozszerzyć się na nerki i spowodować trwałe uszkodzenia, prowadzące do zaburzeń czynności nerek. W razie podejrzenia zakażenia należy przeprowadzić dalszą diagnostykę i wszcząć właściwe leczenie.

BILIRUBINA W MOCZU

Bilirubina jest czerwonobrunatnym barwnikiem żółciowym. Powstaje z hemoglobiny podczas naturalnego rozpadu czerwonych krwinek. Bilirubina jest transportowana z wątroby drogami żółciowymi do jelita, skąd jest wydalana ze stolcem. Nadaje barwę stolcowi. Jeśli krążenie wątroba- pęcherzyk żółciowy- jelito jest z jakichś względów zaburzone, bilirubina gromadzi się we krwi i w badaniu laboratoryjnym można stwierdzić jej zwiększone stężenie.

Po przekroczeniu określonej wartości dochodzi do żółtaczki:

spojówki oczu, a nawet cała skóra, zabarwia się na żółto. W takim przypadku bilirubina wykrywa się również w moczu. Zwiększone stężenie bilirubiny może być wczesnym objawem uszkodzenia wątroby lub zamknięcia dróg żółciowych przez złogi bądź guz, uniemożliwiające odpływ żółci. Również przy niedokrwistości na skutek wzmożonego rozpadu krwinek czerwonych mocz jest zabarwiony przez bilirubinę.

OSAD MOCZU

Badanie mikroskopowe tak zwanego osadu moczu ma na celu stwierdzenie obecności składników upostaciowanych, jak na przykład komórek, fragmentów tkankowych (wałeczki, nabłonek), bakterii i kryształów.
1.Wałeczki to cylindryczne twory pochodzenia tkankowego (komórkowego), powstające w kanalikach nerkowych. Wskazują na choroby nerek,
2.Tak zwane nabłonki to komórki nabłonkowe normalnie wyściełające kanaliki nerkowe i drogi moczowe (moczowody, cewka moczowa, pęcherz) i których zwiększona liczba wskazuje na toczący się proces zapalny
3.Kryształy w moczu świadczą o ewentualnym tworzeniu kamieni (złogów). Skład złogów wymaga rozpoznania w dalszych badaniach

WARTOŚĆ PH

Wartość pH jest miernikiem zawartości kwasu w moczu, uwarunkowanym przede wszystkim sposobem odżywiania. Wartości pH należy oceniać wyłącznie w powiązaniu z innymi wynikami.

BADANIE BAKTERIOLOGICZNE

Do tego badania pobiera się mocz ze środkowego strumienia, żeby w miarę możliwości uniknąć zanieczyszczenia próbki zarazkami innego pochodzenia (okolicy skóry, rąk).
U osób zdrowych nie stwierdza się żadnych bakterii albo stwierdza się bardzo nieliczne. To znaczy, że wynik do 10³-10⁴ drobnoustrojów na mililitr jest uważany za normalny i wskazuje ewentualnie za zasiedlenie przedniej części cewki moczowej. Taki wynik na ogół nie budzi żadnych wątpliwości.

Zakażenie dróg moczowych

Przy liczbie ponad 10⁴ drobnoustrojów na mililitr moczu zachodzi podejrzenie zakażenia dróg moczowych. W takim przypadku należy przynajmniej powtórzyć badanie. Jeśli wynik się powtórzy albo liczba zarazków przekroczy 100 000 na mililitr, na ogół świadczy to o infekcji dróg moczowych wymagających leczenia. Takie infekcje w żadnym wypadku nie są niewinne, nieleczone mogą bowiem rozszerzyć się na nerki i spowodować trwałe uszkodzenia, prowadzące do zaburzeń czynności nerek.

Ciekawostka:

Taksyfolina naturalna substancja pochodzenia roślinnego (antyoksydant) wykazuje działanie przeciwzapalne, szczególnie spowodowane przez np. chroniczne, bakteryjne i wirusowe infekcje, reakcje autoimmunologiczne, szok termiczny, promieniowanie np. UV oraz ciała obce np. azbest. Patogeny lub fragmenty uszkodzonych komórek organizmu aktywują fagocyty (monocyty, neutrofile, eozynofile, granulocyty obojętnochłonne), które w ognisku uszkodzenia wydzielają prozapalne cytokiny.

Może Cię zainteresować:

Co to jest ta tajemnicza taksyfolina?
Poziom żelaza-badania i wyniki
Źródło: Jak odczytywać wyniki badań labolatoryjnych? Dietlinde Burkhardt, 2005

Artykuły na portalach

wskaźniki czynności serca

Dodaj komentarz

Co mogą powiedzieć wskaźniki czynności serca?

Choroby i zaburzenia czynności serca i krążenia daje się rozpoznać nie tyle na podstawie badań laboratoryjnych krwi i/lub moczu ile raczej metodami przedmiotowymi.Jak badanie tętna i ciśnienia tętniczego, elektrokardiogramu (EKG) i echo serca. Pewne wyniki laboratoryjne mogą jednak wskazywać na zaburzenia czynności serca oraz na uszkodzenie tkanki mięśnia sercowego, zwłaszcza na zawał. Podczas zawału serca dochodzi- na skutek niedokrwienia mięśnia sercowego- do niedostatecznego zaopatrzenia komórek w tlen, a co za tym idzie do obumarcia lub martwicy tkanki.

Enzymy sercowe, rozpoznanie choroby serca

Enzymy, które występują w komórkach mięśnia sercowego, przedostają się w razie jego uszkodzenia w zwiększonej ilości do krwi. Od drugiego dnia po zawale serca następuje więc charakterystyczny proces aktywności enzymów LDH.AlAt, AspAt i kinazy keratynowej w surowicy. Ocena dynamiki aktywności tych enzymów w surowicy krwi może się przyczyniać do ustalenia rozpoznania, jeśli inne wyniki badań, jak EKG, nie są jednoznaczne.

Troponiny sercowe

W przypadku troponin chodzi o substancje białkowe (proteiny), które uczestniczą w czynności skurczowej mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego. Troponiny sercowe (należące do serca), troponina T( cTnT) i troponina I (cTnI), są swoiste dla mięśnia sercowego. Podobnie jak enzymy sercowe, troponiny sercowe w sytuacji obumarcia tkanki mięśnia sercowego przedostają się do krwi, gdzie można je wykryć po krótkim czasie. Trzy do czterech dni po incydencie zmierzone wartości pozwalają na ogół również na wyciągnięcie ogólnych wniosków co do stopnia uszkodzenia tkanki. Aktywność troponiny T i I jest ważną wskazówką przy rozpoznawaniu i kontroli przebiegu zawału serca bądź jego wykluczenia w przypadku dusznicy bolesnej, a także przy ocenie ryzyka oraz wyboru leczenia i kontrolowania efektów terapii. U osób zdrowych w krwi nie wykrywa się troponin, a jeśli, to w minimalnych ilościach.

Podwyższona aktywność troponin występuje już przy minimalnym uszkodzeniu mięśnia sercowego. Utrzymuje się tydzień do dwóch.

Stężenie potasu

Potas odgrywa ważną rolę w przewodnictwie nerwowym i skurczu mięśni, zwłaszcza mięśnia sercowego. Zmiany stężenia potasu mogą więc prowadzić do poważnych zaburzeń kurczliwości i rytmu serca, co znajduje odzwierciedlenie również w zapisie EKG. Duże odchylenia od normy są groźne dla życia. W razie tego rodzaju zaburzeń należy starannie monitorować stężenie potasu i w razie konieczności korygować je dodatkowymi dawkami potasu (suplementacja) bądź usuwać jego nadmiar przyspieszeniem jego wydalania.

Analiza gazów krwi (badania gazometryczne)

Termin gazy krwi określamy gazy, które są obecne we krwi krążącej w postaci związanej bądź fizycznie rozpuszczonej, głównie tlen (O2), dwutlenek węgla (CO2) i azot (N2). Ponieważ ilość i stan zawartych we krwi gazów – tlenu i dwutlenku węgla – są ściśle związane z bilansem kwasowo- zasadowym, wartości te na ogół określa się i ocenia razem, a nie w oderwaniu od siebie. Badanie pozwala przede wszystkim na ocenę wymiany gazów w tkance płucnej i gospodarki kwasowo- zasadowej. Dostarcza też informacji o zaburzeniach przemiany materii, np. w przypadku cukrzycy, oraz czynności nerek. Analizę gazów krwi wykonuje się w celu monitorowania leczenia głównie u osób ze schorzeniami płuc oraz pacjentów oddziałów intensywnej opieki medycznej, którzy oddychają za pomocą aparatury (respiratora).

Do analizy stosuje się na ogół tętniczą krew całkowitą, tj. krew z naczyń (tętnic), które odchodzą od serca i są wzbogacone tlenem. Rzadziej używa się krwi z naczyń włosowatych albo z żył. Mierzy się na ogół następujące wartości:

1/ciśnienie cząstkowe tlenu, czyli parcjalne (pO2)i dwutlenek wegla (pCO2) w kilopascalach (kPa) albo milimetrach słupa rtęci (mmHg),

2/wartość pH (jako pośredni wskaźnik zawartości tlenu we krwi)- odczyn kwasowo- zasadowy,

3/wysycenie krwi tlenem w procentach (tzw. saturacja),

4/węglan kwaśny i nadmiar zasad w milimolach na litr (mmol/l) jako wskaźniki udziału zasad we krwi w celu oceny gospodarki kwasowo- zasadowej.

Wartości referencyjne dla oznaczeń gazometrycznych krwi (krew tętnicza)

pO2                                                                          10-13 kPa (75-98 mmHg)

pCO2                                                                      4,7-6,0kPa (35-45 mmHg)

pH                                                                                                             7,35-7,45

Wysycenie tlenem (saturacja)                                                     95-97%

Stężenie wodorowęglanów                                               20-28 mmol/l

Nadmiar zasad                                                                            +/- 2 mmol/l

Zobacz jak możesz wesprzeć swoją profilaktykę i leczenie za pomocą taksyfoliny, bioaktywnej substancji, która korzystnie wpływa na układ naczyniowo-sercowy.

Może Cię zainteresować:

Jak uszkodzenie naczyń krwionośnych może wpływać na rozwój cukrzycy?

Jakie problemy często towarzyszą osobom cierpiącym na cukrzycę?

Nadciśnienie tętnicze świadczy o stanie zapalnym, dużym poziomie stresu oksydacyjnego. Na co zwrócić uwagę?

 

Artykuły na portalach

Taksyfolina i odporność

Dodaj komentarz

Odporność odgrywa bardzo ważną rolę w funkcjonowaniu całego organizmu

Zapewne niejednokrotnie słyszałeś od koleżanki z pracy, mamy, szwagra że  X lub Y nie ma odporności?   Zastanawiasz się, to właściwie co tej osobie dolega? dlaczego niektórzy mają tą odporność a inni nie? szczególnie w okresie jesienno-zimowym te myśli częściej krążą nam po głowie.

W skrócie brak odporności to podatność organizmu na działanie niekorzystnych czynników zewnętrznych takich jak brak wody, brak pokarmu, obecność toksyn, pasożytów, mikroorganizmów chorobotwórczych. Ale również nadmiar wolnych rodników przyczyniających się do stresu oksydacyjnego. To one osłabiają nasze komórki.

Co może powodować utratę odporności?

1/Pierwotne niedobory odporności (Najczęściej polegają na zaburzonej produkcji przeciwciał)

2/Wtórne niedobory odporności (Wpływają one, tak jak niedobory pierwotne, na różne elementy układu immunologicznego, osłabiając odporność humoralną, komórkową, funkcję komórek fagocytujących lub jako zaburzenia mieszane)

3/Zakażenia

4/Choroby nowotworowe układu krwiotwórczego

5/Zaburzenia metaboliczne

6/Choroby z autoimmunizacji

Działanie synergistyczne

Wielokrotnie w okresie obniżonej odporności otrzymujemy zalecenie od lekarza aby stosować przez dłuższy czas witaminę C. I słusznie. Warto jednak zwrócić uwagę czy jest naturalna i zwiększyć jej przyswajalność poprzez substancje, które działają synergistycznie. Z wit. C dobrze działa dihydrokwercetyny (taksyfoliny),  z witaminą A i E, witaminy z grupy B oraz z żelazem

Badania wskazują, że  dihydrokwercetyna (taksyfolina) może wspierać walkę dwóch rodzajów ciężkich zakażeń: zapalenie płuc i HIV i wspomagać odporność.

Przeprowadzono badania z użyciem dihydrokwercetyny (taksyfoliny) u pacjentów z ostrym zapaleniem płuc.  Zauważono że osoby poddane terapii standardowej , które otrzymały przeciwutleniacz- dihydrokwercetynę (taksyfolinę) szybciej pozbywały się objawów zapalenia płuc w porównaniu z pacjentami, którzy stosowali tylko tradycyjną terapię.

Wstępne badania mogą sugerować dużą rolę dihydrokwercetyny (taksyfoliny) w zwalczaniu wirusa HIV  oraz wzmocnienia odporności organizmu.

Może Cię zainteresować:

Dopada Ciebie często grypa lub przeziębienie?

www.lifeextension.com/magazine/2006/12/report…/page-02

Artykuły na portalach

Zwyrodnienie stawów jak pomoże taksyfolina?

1 komentarz

Co powoduje zapalenie stawów?

Najczęstszy typ zapalenia stawów wywołany jest m.in. urazem, zakażeniem, innymi chorobami stawów (np. RZS, nagromadzeniem złogów wapnia w chrząstce stawowej), wrodzonymi zaburzeniami budowy oraz innymi chorobami (np. cukrzycą, nadczynnością przytarczyc)i/ lub  autoimmunologiczny atak na własne tkanki stawowe. Wiele artykułów na temat zapalenia stawów dużą wagę przywiązuje do stylu życia, mam tu na myśli szczególnie stosowanie zbilansowanej diety bogatej w kwasy omega czy przeciwrodnikowe antyoksydanty. To im w duży stopniu poświeca się uwagę jeżeli chodzi o prewencję chorób cywiliacyjnych. Zwyrodnienie stawów stanowi we współczesnym świecie coraz wiekszy odsetek chorych szczególnie u pacjentów, którzy nie uprawiają sportu i mają ubogą dietę w antyoksydanty. Coraz wiecej badań przeprowadza się w celu wykorzystania roślin i ziół w leczeniu oraz profilaktyki stawów.  Według obiecujących badań dihydrokwercetyna (taksyfolina) może oferować korzyści dla zapalenia stawów co prowadzi co zwyrodnienia stawów.

Zwyrodnienie stawów-  czy faktycznie taksyfolina może pomóc?

Jednym z najważniejszych właściwości dihydrokwercetyny (taksyfoliny) jest ograniczenie początku zapalenia stawów przez blokowanie ekspresji  zapalnych. Działanie to zostało pokazane, aby zapobiec rozwojowi indukowanego autoimmunologicznego zapalenia stawów.

Ponadto dihydrokwercetyna (taksyfolina) może zaoferować naturalną ulgę w bólu. W badaniach na myszach, dihydrokwercetyna (taksyfolina) była silniejsze niż aspiryna lub acetaminofen (paracetamol) w hamowaniu bólu i stanu zapalnego.

Taksyfolina jest rodzajem flavonolu, przeciwutleniaczem o lepszej zdolność antyoksydacyjnej od zwykłych związków flawonoidów z powodu jej szczególnej struktury.

Dihydrokwercetyna (taksyfolina) jest najbardziej obiecującym naturalnym przeciwutleniaczem.

Antyoksydacyjne działanie taksyfoliny przekracza najczęściej przeciwutleniacze, takie jak tokoferole (witamina E) i karotenoidy (witamina A). Ponadto, taksyfolina jest znacznie bardziej odporna na działanie światła i utlenianie.

Taksyfolina (dihydrokwercetyna)może być zatem obiecująca w uniknięciu zapalenia i  zmniejszać aktywność autoimmunologiczną, która przyczynia się do zapalenia stawów oraz dodatkowo może oferować naturalne ustąpienie dolegliwości stawów oraz ból.

Może Cię zainteresować:

powikłania miażdżycy są główną przyczyną przedwczesnego zgonu u osób z RZS

ryzyko wystąpienia zawału i niewydolności serca

Źródło: Vitamin C and Dihydroquercetin. Dihydroquercetin Inhibits Oxidative Stress and Inflammation, December 2006, By Mark J.Neveu, PhD. Life Extension Magazine

https://www.luckyvitamin.com/images/brochures/LE_VitaminC_W_Dihydroquercetin.pdf

Źródło:  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24882039

https://allegro.pl/uzytkownik/Taksyfolina_pl/
Artykuły na portalach

Poziom żelaza, badania,wyniki

3 komentarze

Jak odczytywać wyniki badań w kontekście chorób poruszanych na tym blogu

Z założenia ten blog jest poświęcony profilaktyce ale wiele osób wiedząc że interesuję się zagadnieniami medycznymi pyta mnie o interpretację wyników badań laboratoryjnych. Stąd pomysł na to aby w kolejnych postach napisać kilka słów o najważniejszych wartościach referencyjnych. Dzisiaj pod lupę idzie poziom żelaza.

Poziom żelaża: niedobór i nadmiar

Szczególną rolę wśród pierwiastków śladowych odgrywa żelazo. Jest ważnym składnikiem hemoglobiny, czerwonego barwnika krwi. Jego niedobór jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości (anemii). Około dwie trzecie żelaza znajdującego się w organizmie jest zawarta w hemoglobinie, blisko 10 procent to tak zwane żelazo czynne, a reszta to zmagazynowane rezerwy. Żelazo zapasowe wiąże się z białkiem, ferrytyną. Ilość ferrytyny jest więc miernikiem rezerw żelaza. W krwi żelazo wiąże się z białkiem transportowym, transferryną. Im więcej wolnej transferryny, tym mniejsza zawartość żelaza w organizmie.

Określenie wartości tych białek służy zatem również stwierdzeniu niedoboru bądź nadmiaru żelaza

Niedobór żelaza może być spowodowany niewłaściwym sposobem odżywiania, zaburzeniami wchłaniania żelaza (resorpcja) w jelicie, wzmożonym zapotrzebowaniem organizmu i- najczęściej- utratą żelaza na skutek ostrego bądź przewlekłego krwawienia. Głównym objawem niedoboru żelaza jest anemia. 80% niedokrwistości z niedoboru żelaza występuje u kobiet, które podczas menstruacji tracą krew, a więc zużywają więcej tego pierwiastka. Zapotrzebowanie na żelazo jest zwiększone u dzieci, kobiet w ciąży i w okresie karmienia.

Często osoby które mają niski poziom żelaza mylą pierwsze objawy ze zmęczeniem, apatią i bagatelizują sprawę zganiając swój stan nawet na złą pogodę. Sama anemia może wpływać negatywnie na serce i mózg ponieważ hemoglobina transportuje tlen niezbędny dla funkcjonowania komórek i tkanek. Serce i mózg jest niezwykle wrażliwe na niedotlenienie dlatego tak ważne jest robienie podstawowych badań i sprawdzenie wartości referencyjnych:.

Powszechnie sądzi się, że badaniem potwierdzającym lub wykluczającym anemię jest morfologia, w której oznacza się m.in. poziom hemoglobiny. Jeśli wartość hemoglobiny spada poniżej 12,5 g% u kobiet i 14 g% u mężczyzn, lekarz stwierdza niedokrwistość. Inny wskaźnik w morfologii MCV (z ang. Mean Corpuscular Volium, czyli średnia objętość krwinki) pozwala ocenić, z jakim rodzajem anemii mamy do czynienia. U zdrowego człowieka MCV wynosi oko 80 fl. Jeżeli MCV przekracza 110 fl – krwinka jest zbyt duża i świadczy to o niedokrwistości z niedoboru witaminy B12. MCV poniżej 70 fl oznacza, że krwinki są zbyt małe, a to charakterystyczne dla anemii z niedoboru żelaza.

Morfologia ma tę wadę, że wykrywa już zaawansowaną anemię. Tymczasem istnieje badanie, które pozwoli wytropić niedobory żelaza, zanim pojawi się niedokrwistość.

Oznaczenia parametrów gospodarki żelazem (normy):

Żelazo:

mężczyźni 40-168 ug/dl, 7,2-30,1umol/l

kobiety 23-165mg/dl , 4,1-29,5umol/l

Ferrytyna:  mężczyźni 30-300ug/l

kobiety: 20-200 ug/l

Transfferyna:

mężczyźni i kobiety 200-400 mg/dl bądź 16-45%

Czy wiesz, że kwaśne środowisko sprzyja uwalnianiu się
żelaza. Szklanka zawierającego witaminę C soku pomarańczowego do warzywnego posiłku zwiększa wielokrotnie resorpcję żelaza w jelicie. Natomiast niektóre wtórne substancje roślinne takie jak fityniany
(otręby zbożowe, rośliny strączkowe) lub polifenole (herbata, kawa) łączą się z żelazem, tak że nie jest ono resorbowane w jelicie, tylko wydalane. A więc picie kawy lub spożywanie innych produktów zawierających kofeinę po wegetariańskim
obiedzie to nie najlepszy pomysł. Także produkty mleczne hamują przyswajanie żelaza.

Badania dowodzą, że stosowanie antyoksydantów (w tym przypadku bioflawonoidów) w diecie pomaga w absorbcji minerałów i innych witamin. Tak jest z witaminą C i bioaktywną taksyfoliną.

CIEKAWOSTKA:

Taksyfolina pomaga we wchłanianiu żelaza, które jest konieczne w celu związania tlenu z hemoglobiną we krwi. Bez odpowiedniego transportu tlenu we krwi, mięśnie są pozbawione H2O, tym samym ich wydajność zostaje zakłócona.

Jest naturalnym chelatem (chelaty charakteryzują się wysoką trwałością termodynamiczną i kinetyczną, co jest skutkiem utworzenia tak zwanego pierścienia chelatowego – cyklicznego fragmentu, którego jednym z elementów jest koordynowany atom metalu) nie wykazującym toksyczności.

Może Cię zainteresować:

 Dlaczego sportowcom może pomóc taksyfolina?

Odporność

Antyoksydanty, Tarczyca i Hashimoto

Inne badania:

Badania moczu- wyniki i wartości

Wskaźniki czynności serca

Wykaz badań dla 30,40,50 i 60 latków (podstawowe i rozszerzone)

baza wiedzy o taksyfolinie