ATP - hydroliza i fosforylacja.

Przenośniki energii:
 - ATP,
- GTP,
- fosfokreatyna,

Co to jest ATP?
Jest to związek, który rozpadając się podczas hydrolizy uwalnia energię. Energia jest zlokalizowana w dwu wiązaniach pomiędzy resztami fosforanowymi.
ATP (adenozynotrifosforan) bowiem składa się z adeniny+rybozy (pamiętacie nukleotyd A?) oraz 3 reszt fosforanowych. Pomiędzy tymi resztami są 2 wysokoenergetyczne wiązania, które dostarczają energii organizmowi.

Hydroliza ATP:
ATP + H2O <=> ADP (adenozynodifosforan) + Pi + 30,5 kJ
możliwy jest także dalszy rozkład:
ADP + H2O <=> AMP (adenozynomonofosforan) + Pi + 30,5 kJ

gdzie:
Pi - reszta fosforanowa,
30,5 kJ - energia uwolniona z rozpadu związku

Zużywanie (rozpad) ATP - hydroliza.
Wiązanie (synteza) ATP - fosforylacja, czyli przyłączanie reszt fosforanowych.

Rodzaje fosforylacji:

1. Fosforylacja substratowa.
 Najprostszy i najstarszy sposób a także...najmniej efektywny, czyli:

 ADP + Pi (reszta fosforanowa) +  związek organiczny wysokoenergetyczny  => ATP + zw. org. niskoenergetyczny

2. Fosforylacja fotosyntetyczna.
 Występuje u organizmów fotosyntetyzujących, czyli fotoautotrofów. Tutaj energia świetlna jest zamieniana na chemiczną (wiązania ATP). Konieczna jest tutaj obecność barwnika fotosyntetycznego, np. chlorofil.

 ADP + Pi + energia świetlna => ATP

Przeprowadzają ją: rośliny zielone, bakterie purpurowe, sinice i niektóre protisty (np. euglena zielona z tym, że jest to zależne od jej otoczenia, bowiem jest ona miksotrofem).

3. Fosforylacja oksydacyjna.
 Występuje u organizmów oddychających tlenowo. Energia pochodzi z elektronów wodoru przekazywanych na tlen.

ADP + Pi + zredukowane przenośniki wodoru + O2 => ATP + utlenione przenośniki wodoru + H2O

Nukleotydy - co wiedzieć trzeba i z czym ich nie mylić.

W jądrze komórkowym zawarty jest kwas nukleinowy.

Istnieją 2 jego rodzaje:
- deoksyrybonukleinowy (DNA - występuje u zwierząt, wirusów, grzybów, bakterii),
- rybonukleinowy (RNA - występuje u roślin, bakterii, wirusów),

Każdy kwas jest zbudowany z nukleotydów. Połączone nukleotydy tworzą nić polinukleotydową (proste, bo poli tzn. wiele, czyli nić wielonukleotydowa). Tworzy się więc polimer, a każdy polimer jest złożony z monomerów (tutaj są nimi nukleotydy). Występujące tam wiązanie to w. fosfodwuestrowe (reszta fosforanowa łączy dwa sąsiednie cukry).

[obrazek 1 nici kwasu dna - dorzucę]


W DNA i RNA występują 4 rodzaje nukleotydów, które różnią się zasadą azotową.

Nukleotyd zbudowany jest więc tak:

[zasada azotowa]---[pentoza(cukier)]---[reszta fosforanowa P]

W DNA cukrem jest deoksyryboza a w RNA cukrem jest ryboza. Nukleotyd wygląda więc tak:
DNA:

[zasada azotowa]---[deoksyryboza]---[reszta fosforanowa P]

RNA:


[zasada azotowa]---[ryboza]---[reszta fosforanowa P]

przy czym zasady azotowe mogą być różne (A,T,C lub G). Jest to tylko ogólna budowa nukleotydu.

Zasady azotowe w kwasach nukleinowych:
- guanina G,
- cytozyna C,
- adenina A,
- tymina T,

 Nukleotyd to zasada azotowa + cukier + reszta fosforanowa.
Natomiast jest jeszcze nukleozyd = zasada azotowa + cukier.

Przypomnę jeszcze, że te pojęcia mogą Ci się mylić z nukleoidem, który występuje u bakterii.
Nukleoid jest to centrum komórki bakteryjnej wypełnione pozwijanym kwasem DNA (jeśli mówimy o nim jako o jądrze). Jeśli mówimy o nim jako o chromosomie, nazywamy je genoforem.

Czyli od razu rozpisz sobie te trzy pojęcia: nukleotyd, nukleozyd i nukleoid.

Zasady azotowe mają budowę pierścieniową:
A, G -> zasady purynowe, tzw. puryny, mają 2 pierścienie,
C, T -> zasady pirymidowe, tzw. pirydyny, mają 1 pierścień,


RNA jest tylko jednoniciowy!

Jeśli masz problemy z matmą...

Jeśli masz problemy z matmą, ale czaisz angielski to darmowe GENIALNE korepetycje stoją dla Ciebie otworem!
Chciałabym polecić stronę http://www.khanacademy.org/, która zawiera masę (ponad 2000) tutoriali z zakresu matematyki, bankowości, biologii i innych!

Załóż konto i kliknij "Practice" na głównym menu, aby rozpocząć swoją drogę poprzez tajniki matematyki. Zaczynamy od podstaw, które przywrócą Ci umiejętność szybkiego liczenia, zdobywamy punkty i kolejne poziomy zaawansowania. Oprócz nauki to również świetna zabawa.
Jeśli nie rozumiesz jakiegoś działania...czegokolwiek, na stronie znajdziesz bez problemu tutoriale do każdego z działań.
Ponadto, jeśli będziesz oglądał filmiki na YT, pod okienkiem filmu jest button z symbolem listy. Ta opcja włączy angielskie napisy, jeśli nie wszystko jesteś w stanie zrozumieć ze słuchu.

Powodzenia! ;)

Link do kanału na YT: http://www.youtube.com/user/khanacademy

Faza ciemna fotosyntezy.

 Składa się z etapów:
1. Karboksylacja - przyłączenie CO2 do związku [akceptora].
2. Redukcja - związek przechodzi na niższy stopień utlenienia (zmniejsza się wartościowość).
3. Regeneracja - odtwarzanie akceptora.

Faza ciemna zachodzi w stromie chloroplastów. Faza ciemna jest określana jako tzw. cykl Calvina.

Ad.1 Karboksylacja.
 CO2 przyłącza się do akceptora - RuBP, przy udziale katalizatora rubisco.
Powstaje heksaza, czyli związek organiczny o 6 węglach.
Heksaza rozpada się na na 2 cz. kwasu  3-fosfoglicerynowego [PGA].

Ad. 2. Redukcja.
PGA jest redukowane do aldehydu 3-fosfoglicerynowego PGAL, gdzie źródłem wodoru jest NADPH.

Ad. 3. Regeneracja.
Powstało 6 cz. PGAL, z czego tylko jedna jest przekształcana dalej a reszta zużywana jest na odtworzenie
akceptora - RuBP.

Produkty fotosyntezy


Z jednej cząsteczki PGAL (tzw. zysk fotosyntezy) powstają:
- glukoza -> inne cukry,
lub
- ketokwasy -> aminokwasy,
lub
- kwasy tłuszczowe -> tłuszczowce,

Fotosynteza - faza jasna

Faza jasna fotosyntezy:
I etap

1. Światło słoneczne pada na liście->trafia na miękisz asymilacyjny -> następnie na błony tylakoidów gran (w chloroplaście).
2. W fotosystemach PS1 pod wpływem światła elektrony zostają wytrącone.
3. Niedobór elektronów w PS1 jest uzupełniany z PS2.

3b. Pobierana wodna ulega rozpadzie pod wpływem światła - fotoliza wody. Z tego powstają jony H+, elektrony i tlen.
3c. Elektrony z wody uzupełniają niedobór elektronów z PS2 .

4. Elektrony z PS1 (punkt 2.) napotykają NADP+ i redukują się do NADPH.

Wszystkie te przemiany to niecykliczny transport elektronów.

Budowa komórki - retikulum endoplazmatyczne

 Aparaty Golgiego, retikulum endoplazmatyczne [siateczka śródplazmatyczna] oraz lizosomy tworzą wewnątrzkomórkowy system błon.

 Zapewnia on:
 - zwiększenie powierzchni wewnętrznej komórki,
- podział cytoplazmy na przedziały,
- wyznacza trasę transportu substratów i produktów,

 Retikulum endoplazmatyczne dzieli się na:
1. Gładkie.
2. Szorstkie.

 Główną funkcją ER gładkiego jest synteza substancji niebiałkowych, detoksykacja, synteza tłuszczów zapasowych oraz rozkład glikogenu.

Główną funkcją ER szorstkiego jest synteza substancji białkowych.


 Z uwagi na te funkcje [podział miejsca występowania]:
- ER gładka będzie przeważać w komórkach np.gruczołowych jąder oraz innych gruczołów śluzowych;
- ER szorstka będzie przeważać w komórkach szybko rosnących i wydzielających enzymy białkowe, np. kom. nabłonka wielowarstwowego płaskiego,

Fotosynteza - wprowadzenie

 Fotosynteza to sposób odżywiania - samożywny. Charakteryzuje tzw. autotrofy a dokładniej fotoautotrofy, tzn. że organizmy fotosyntezujące nazywamy fotoautotrofami 8).

Fotoautotrofy:
- rośliny zielone,
- niektóre protisty,
- bakterie purpurowe,
- sinice;

Fotosynteza ma dwie fazy:
1. Jasna - powstają: ATP, NADPH* i tlen.
2. Ciemna - cukier, tłuszcz lub aminokwas,

* ATP i NADPH są zwane siłą asymilacyjną.

 Ogółem podczas fotosyntezy następuje przemiana energii słonecznej w energię chemiczną(energia ta jest magazynowana w związkach chemicznych w roślinie). Energia słoneczna jest wyłapywana przez fotosystemy(fotoukłady), które zbudowane są z cząsteczek chlorofili.

Występują dwa rodzaje fotosystemów:
- fotosystem I,
- fotosystem II,
^ Różnią się maksimum absorpcji, gdzie fotosystem I ma większe maksimum absorbcji (ok. 700nm).